Dorstig
—2013
D
O
R
S
T
I
G
een groep vrienden staan op scène. Ze zijn dorstig om op het leven losgelaten te worden. Ze willen doen, doen, doen. Ze zijn dorstig, maar ze drinken niet. Vier weifelende hemelbestormers die praten over daadkracht, maar niets doen.
En intussen valt de nacht, vieren vraagtekens hoogtij, en roepen ze als jonge wolven naar de maan. Nu nu nu. Het is nu dat het allemaal moet gebeuren.
Maar met de nacht en de ongestilde dorst komt ook een onstilbaar, melancholisch verlangen: naar een tijd toen ze nog konden verlangen zonder te weten waarnaar. Terwijl ze nu heel goed weten waarnaar ze verlangen: naar de tijd toen ze nog konden verlangen zonder te weten waarnaar
Met de dorst komt het besef: ‘Ik zit niet meer in het moment’. En je herinnert je dat je tegen een vriend zei: “mijn tijd komt nog”. En dat je dat toen nog geloofwaardig kon zeggen. Maar ook de geestdrift, die grenst aan wanhoop: dat we onze dagen vol moeten maken. Zodat we later, als de leegte ons overmant, alles uit die herinnering kunnen halen. Later, later, later.
Samen met Freek Vielen, Susanne Grotenhuis en Simon De Winne stelt Hof van Eede de vraag naar het jong zijn, frontaal, luidop en even geestdriftig als weemoedig. ‘Kun je onderzoek doen over het vraagstuk van het jong zijn als je er midden inzit? Terwijl het ‘er midden inzitten’ ons juist verwart?’
Ook deze keer vertrokken ze vanuit de literatuur, vanuit literaire personages om precies te zijn: Rastignac, uit het oeuvre van Balzac, de belichaming van jeugdige overmoed, daadkracht en ambitie. En daartegenover de Titaantjes van de schrijver die het ook niet wist, Nescio. Die verlangden zonder te weten waarnaar. Wat Rastignac en de Titaantjes gemeen hebben is dat ze jong en vitaal zijn en zoeken naar uitwegen om hun jonge harten te bewaren en hemelbestormers te blijven.
DAVID 2021
VECHTSTUK 2021
The Big Drop-Out 2019
Salon Secret 2018
Vanish Beach 2017
Paradis 2015
Het Weiss-effect 2014
Waar het met de wereld naartoe gaat, daar gaan wij naartoe 2011
24.10.2018 ⟶ Mechelen kc nona
13.12.2018 ⟶ Tongeren de VELINX
08.01.2019 ⟶ Sint-Niklaas Stadsschouwburg
10.01.2019 ⟶ Schilde GC Werf 44
15.01.2019 ⟶ Turnhout de Warande
16.01.2019 ⟶ Waregem CC De Schakel
17.01.2019 ⟶ Mol CC ’t Getouw / Schouwburg Rex
24.01.2019 ⟶ Ternat CC De Ploter
26.01.2019 ⟶ Overpelt CC Palethe
31.01.2019 ⟶ Dendermonde CC Belgica
02.02.2019 ⟶ Tervuren CC De Warandepoort
07.02.2019 ⟶ Diest CC – Den Amer
16.02.2019 ⟶ Geraardsbergen CC De Abdij
21.02.2019 ⟶ Heist o/d Berg CC Zwaneberg
22.02.2019 ⟶ Knokke-Heist Cultuurcentrum
23.02.2019 ⟶ Wilrijk cc De Kern
28.02.2019 ⟶ Overijse CC Den Blank
Theaterkrant.nl
“Meestal is zo’n tweede productie (wat) minder dan de eerste voltreffer, maar dat is nu zeker niet het geval. Dramaturgisch en structureel zit deze Dorstig veel beter in elkaar en de eigen stijl komt meer tot zijn recht.” – Tuur Devens
De Morgen
“Het Hof verleidt haar publiek met een verraderlijke onschuld. (…) De tekst roept aangename referenties op aan Laura van Dolrons ‘Sartre zegt sorry’: hij spiegelt de persoonlijke besognes van een generatie van nu aan de (literaire) zoektocht van zoveel generaties voorheen, waardoor het onmogelijk wordt te verzanden in simpele anekdotiek.” – Evelyne Coussens
Focus Knack
“Samen met Louise Van den Eede bouwden de vier een vernuftige tekst over jong en aanstormend zijn. Hof van Eede is met integriteit en zorgvuldigheid een eigen stijl – in de voetsporen van De Koe – aan het ontwikkelen. (…) De voorstelling is een krachtig manifest over de betovering van het jong zijn.” – Els Van Steenberghe
⟶ Theaterkrant
⟶ De Morgen
⟶ Focus Knack
⟶ CJP
⟶ CJP (Interview)
Van en met Simon De Winne, Suzanne Grotenhuis, Ans Van den Eede, Louise Van den Eede en Freek Vielen
technische ondersteuning Jan Bekaert
productie Hof van Eede
coproductie: NONA en Theater aan Zee
in samenwerking met kunstencentrum CAMPO
met de steun van de Vlaamse Gemeenschap